Mijn afscheid

Dag allemaal,

Oud worden? Heb daar eerder nooit aan gedacht. Het is confronterend vooral als je altijd gepassioneerd en actief bent geweest. Op een gegeven moment in je leven wordt je daar bewust van, is de tijd gekomen, en moet je de teugels met veel spijt lossen.

Ik hoop vele mensen op een positieve wijze geraakt te hebben en misschien  blijvende sporen achtergelaten. Niet alleen door wat ik heb bereikt, maar ook door de vele vriendschappen en leuke herinneringen die ik  heb meegemaakt, en nog steeds.

Het is duidelijk dat een vereniging als de onze een belangrijke rol heeft gespeeld in het verbinden van beeldende kunstenaars en het bieden van ondersteuning, ongeacht hun ervaringsniveau.

Na meer dan 25 jaar afscheid nemen van zo’n belangrijke taak brengt zeker veel emoties met zich mee. Het werk dat ik verricht heb in Brussel als Nationaal voorzitter van het Koninklijk Vereniging van Beeldende Kunstenaars van België (KVBKB),  dan als ondervoorzitter van de Europese Instituut voor Aquarel (EIA), en tenslotte in Centrum voor Artistiek talent (CAT)  in Gent heeft ongetwijfeld een diepe impact gehad op mijn eigen leven evenals voor de bescherming en ondersteuning van de vele beeldende kunstenaars.

Opvolging is echter cruciaal om de waarden en de missie van onze vereniging voort te zetten.
Het is belangrijk om iemand te vinden die niet alleen de vaardigheden en kennis heeft, maar ook dezelfde passie en visie deelt.

Bij deze wil ik potentiële kandidaten, die interesse hebben om dit boeiende werk  verder te zetten, willen oproepen om zich kenbaar te maken.

Weet dat de wereld van beeldende kunstenaars  inderdaad rijk is aan vriendschap, creativiteit en steun.. Die momenten en banden zijn onbetaalbaar en blijven een bron van inspiratie voor iedereen die erin betrokken is.

Tenslotte wens ik u allen  nog vele fantastische momenten, vol inspiratie, en gezond leven toe.

Paul.