Karina Van Acker: ° 16.05.1960 Logopediste van beroep. Volgde ooit een cursus Kunstweven waar zij voor het eerst geconfronteerd werd met kunst. Op een  reis naar Zuid-Frankrijk werd zij  bekoord door de daar alomtegenwoordige terracottapotten. . Zij maakte dan vrij grote potten en glazuurde ze in metaalkleuren. Voor dat zij aan een werk begint, denkt zij vaak lang na over een gepaste titel, iets wat mensen kan aan het denken zetten. Een goede titel is voor haar de helft van het werk. Potten hebben geen verhaal Je kan ze mooi vinder maar daar stopt het mee zegt zij.Momenteel werkt ze nog uitsluitend met papierklei. Dit heeft het voordeel lichter en sterker te zijn dan gewone klei. Het verwerkt ook gemakkelijker omdat papierklei nagenoeg niet krimpt, waardoor een werk langer verwerkbaar blijft.In de laatste paar jaar heeft zij  hier en daar deelgenomen aan tentoonstellingen. Soms in groep, soms alleen. Soms dicht bij huis, soms verder af. Zij  volgde een heel leuke cursus ’Primitief Stoken’ bij Margot Spiegel en een heel interessante cursus ’Menselijke figuur opbouwen’ bij Katelijne De Vries. In 1995 won zij, met haar muziekdoos ’De Rondleiding’, de derde prijs in een door een keramiektijdschrift uitgegeven wedstrijd. Haar doel is ooit een levensgroot beeld te maken.Al haar werken hebben een andere oorsprong. Algemeen probeert zij haar inspiratie zo positief mogelijk te verwerken. Het principe ‘Happy people have no story’  (Stories – Therapy?)  probeert zij te ontkrachten door werken te maken die de mensen doen (glim)lachen. Haar inspiratie haalt zij uit alles. Zij geeft wat zij uit haar  omgeving opneemt een diepere betekenis door zo ver mogelijk van het onderwerp af te wijken zonder het oorspronkelijke verband te verliezen.Vanuit haar vrouw-zijn houd zij van ronde vormen. Je zal dus vaak zien dat haar  beelden ontstaan uit (halve) bollen, die ofwel op zichzelf gebruikt worden (ronde kat, ronde vis,…) ofwel als basis fungeren van iets groters. Vaak zijn haar  figuurtjes ook aan de ‘mollige’ kant.Zij gebruikt bijna nooit glazuren, maar geeft de voorkeur aan acrylverf afgewerkt met patine. Het geeft haar mensjes en dieren zoveel meer leven.